نوع سرویس ها و برنامه های سرویس های ابری

تعریف زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS)

رایانش ابری را می توان از نظر اکوسیستمی به چهار لایه تقسیم کرد:
 لایه ی برنامه (Application Layer)، اساس Saas را تشکیل می دهد، لایه ی سکو، اساس Paas را تشکيل می دهد و لایه‌ی IaaS یا زیرساخت به عنوان سرویس که یک مدل محاسبات سودمند بدون محدودیت در توسعه پذیری را تشکیل می دهد. 
شما هر زمان که می خواهید فقط بابت چیزی که به آن احتیاج دارید هزینه می پردازید. 
IaaS را می توان یک فناوری متحول کننده نامید، فناوری که این قابلیت را دارد که یک شبه ره صد ساله برود و این هیجان انگیز ترین جنبه ی آن است، بی تردید همزمانی بحران اقتصادی جهانی نیز تأثیر مثبتی بر این فناوری می تواند داشته باشد. 
زیرساخت به عنوان (laaS) ، یک مدل سرویس رایانش ابری است که بر طبق آن سخت افزار در ابر مجازی می شود، در این مدل، فروشنده ی ابر مالک تجهیزات است، تجهیزاتی مانند سرورها، فضای ذخیره سازی، زیرساخت شبکه و غیره. 
توسعه دهنده، سخت افزار مجازی را می سازد تا برنامه ها و سرویس ها را بر روی آن توسعه ببخشد. 
بدون شک فروشنده‌ی laaS، سرویس سودمند سخت افزاری را ساخته است تا کاربر بتواند در آن منابع مجازی مورد نیازش را تدارک ببیند. 
توسعه دهنده با مدل IaaS در تعامل است تا سرورهای اختصاصی مجازی، فضای ذخیره سازی اختصاصی مجازی، شبکه های اختصاصی مجازی و غیره را بسازد و سپس این سیستم های مجازی را با برنامه ها و سرویس های تکمیلی پر کند. 
در laaS منابع مجازی به سیستم های واقعی نگاشت می شوند هنگامی که مشتری با یک سرویس laaS تعامل برقرار کند و از سیستم های مجازی منابع تقاضا کند، آن تقاضاها به سمت سرورهای حقیقی هدایت می شوند، گویی سرورهای حقیقی في الواقع کار را انجام می دهند.

تعریف سکو به عنوان سرویس (PaaS) 

مدل سکو به عنوان سرویس، محیطی نرم افزاری را تشریح می کند که در آن یک توسعه دهنده می تواند قالب سفارشی را در حدود و اندازه ای که مطابق با ابزارهای توسعه تدارک دیده شده ی سکو است ایجاد نماید. سکوها می توانند مبتنی بر انواع گوناگون زبان های توسعه، چارچوب های برنامه یا سایر ساختارها باشند. 
یک محصول Paas، ابزارها و محیط توسعه را برای استقرار برنامه ها بر روی برنامه ی فروشنده ی دیگر فراهم می آورد.
PaaS اغلب یک محیط کاملا مجتمع شده ی توسعه است. 
سیستم های PaaS برای کاربردی بودن در عرصه های رایانش ابری باید راهی را برای ساختن واسط کاربر ارائه نمایند و از استانداردهایی مانند JavaScript ، HTML ، یا سایر فناروی های نوین پیروی کنند. 
در یک مدل Paas، مشتریان باید تا جایی که فروشنده این اجازه را می دهد برای وارد کردن یا بازیابی داده، انجام عملیات، کسب نتایج و غیره با نرم افزار تعامل داشته باشند و سکو را سفارشی نمایند. 
مشتری هیچ مسئولیتی در رابطه با نگهداری سخت افزار، نرم افزار یا توسعه ی برنامه ها ندارد، او تنها مسئول تعامل با سکو است. 
فروشنده مسئول تمامی جنبه های عملیاتی سرویس برای نگهداری و مدیریت چرخه ی استفاده ی محصول است. مثالی که در این مورد قابل ذکر است، سکوی موتور برنامه ی گوگل است.
توسعه دهندگان با استفاده از API گوگل برنامه می نویسند. 
ابزار کاری درون چارچوب توسعه، به همراه ساختار سیستم فایل و فضای ذخیرهی داده توسط گوگل تعریف می شود. 
مثال دیگر Force.com ، Paas از سکوی توسعه دهندهی SalesForce.com است. 
توسعه دهنده می تواند با استفاده از API گوگل، برنامه ای را با یک زبان برنامه نویسی بنویسد. 
فروشنده ی Paas در اغلب موارد خود توسعه دهنده است و عرضه ی کامل به مشتری را برعهده می گیرد. 
گوگل نیز به عنوان فروشندهی PaaS در سیستم سرویس دهی می کند زیرا بسیاری از برنامه های وب سرویس را به عنوان بخشی از مدل این سرویس به مشتری عرضه می نماید. 
شما می توانید سرویس نقشه ی گوگل، کره ی زمین گوگل، جیمیل و بسیاری دیگر از محصولات PaaS را در جهت مدل سرویس Paas بنگرید، با این حال خود این برنامه ها تحت عنوانی مناسب تر، یعنی مدل نرم افزار به عنوان سرویس به مشتریان عرضه می شوند که در ادامه درباره ی آن بحث شده است. 
مشکل Paas این است که توسعه دهنده (و مشتری) را در راهکاری محصور می کند که به فروشندهی سکو متکی است. 
برنامه ای که در Python نوشته شده بر خلاف API گوگل که از موتور برنامه ی گوگل می کند، فقط در همان محیط می تواند کار کند. 
در مدل PaaS، وابستگی قابل توجهی به فروشنده وجود دارد. 

تعریف نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS) 

کامل ترین مدل رایانش ابری را می توان مدلی معرفی کرد که نرم افزار و سخت افزار محاسباتی به همراه راهکار توسط یک فروشنده به صورت سرویسی کامل عرضه شود.
به این مدل، نرم افزار به عنوان سرویس یا SaaS می گویند. 
SaaS زیرساخت، نرم افزار و پشته ی راهکار را برای محصول سرویسش فراهم می کند. 
برای درک بهتر SaaS می توان آن را مدل ابری نرم افزارهایی تعریف کرد که تاکنون از مغازه ها تهیه می شدند. 
اما فرم اصلی نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS) نرم افزاری است که بر روی سرویس میزبانی مستقر شده و از طریق اینترنت در سراسر جهان اغلب به وسیله ی مرورگر قابل دسترسی است. 
در SaaS به استثنای تعامل کاربر با نرم افزار، تمامی جنبه های دیگر از سرویس جدا شده اند.
همه کاربران کامپیوتری با سیستم SaaS که جایگزین نرم افزار های نصب در محل هستند، آشنایی دارند. 
مثال نرم افزار SaaS برای کاربران نهایی شامل جی میل، تقویم و Quick Book آنلاین گوگل همه ی کاربران کامپیوتری با سیستم های SaaS که جایگزین نرم افزارهای نصب در محل zoho Ofice Suite و بسیاری دیگر از موارد شناخته شده ی این چنینی است. 
برنامه های SaaS به شكلها و اندازه های گوناگون وجود دارند و از نرم افزارهای سفارشی مانند سیستم های صورت حساب ماهانه برنامه های مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و برنامه های کمکی دسکتاپ گرفته تا نسخه های آنلاین بسیاری از برنامه های معروف را در بر می گیرند. 
بسیاری از افراد اعتقاد دارند نرم افزار SaaS قابلیت سفارشی شدن ندارد و بدون شک در بسیاری از برنامه ها این مسئله ی مهمی است. 
برای برنامه های کاربر محور مانند بسته ی آفیس، این بحث غالب صحيح است. 
چنین برنامه هایی تنها به شما اجازه می دهند انتخاب ها یا اولویت ها را تنظیم کنید. 
هر چند در بسیاری از راهکارهای دیگر، SaaS واسط برنامه ی کاربردی (API) برای توسعه دهندگان ارائه می شود تا بتوان برنامه های ترکیبی سفارشی ایجاد کرد. 
این API ها می توانند مدل امنیتی، طرح داده، مشخصه های جریان کاری و سایر ویژگی های بنیادی سرویس که کاربر آن را تجربه می کند را تغییر دهند. 
مثالی برای SaaS که از سکو نیز استفاده می کند، Salesforce.com و Quicken.com می باشد. 
از اینرو SaaS لزوما بدین معنا نیست که نرم افزار استاتیک و تک صداست و تغییرپذیری در آن میسر شده است .

. تعریف هویت به عنوان سرویس  (IDaaS ) 

ایجاد و اثبات یک هویت ، عملکرد مرکزی یک شبکه است . 
یک سرویس هویت به سرویسی که اطلاعات مربوط به نهاد دیجیتال را در فرمی ذخیره می کند که برای استفاده در تراکنش های الکترونیکی قابل جست و جو و مدیریت باشد . 
سرویس های هویت بر طبق عملکرد اصلیشان دارای موارد زیر می باشند : یک انبار داده ، یک موتور جست و جو و موتور خط مشی که جامعیت داده را برقرار کند . 
تصوير فوق صفحه ی اصلی این شرکت می باشد . 
سیستم های تراکنش توزیع شده (مانند سیستم های اینترنتی یا رایانش ابری) ، دشواری های پیش روی سیستم های مدیریت هویت را چندین برابر بیشتر می کنند ، زیرا ابعاد حملات افراد متجاوز به نسبت شبکه های اختصاصی گسترش می یابد . 
حتی اگر شبکه دارای حفاظت از ترافیک ، با دسترسی ویژه به منابع یا سایر انواع حق دسترسی ها باشد ، اجازه ی معتبر یک شیء بر اساس هویتش پایه ی اصلی طراحی امنیت شبکه می باشد .
در این خصوص ایجاد هویت را می توان به عنوان کلیدی برای کسب اعتماد برای هر چیزی که یک شیء یا نهاد ادعای مالکیتش را دارد ، نگریست . 
سرویس هایی که مدیریت هویت دیجیتال را به عنوان سرویس فراهم می کنند ، از همان روز اول بخشی از امور مربوط به اینترنت را تشکیل می داده اند . 
مانند بسیاری از مفاهیم رایانش ابری ، هویت به عنوان سرویس در سرویس هایی که از قبل موجود بودند ، نیز به کار گرفته شده است . 
سرویس Domain Name می تواند بر روی یک شبکه ی خصوصی نیز اجرا شود اما در قلب سرویس های اینترنتی است که مجوز هویت صادر می کنند . 
سرورهای نام که دامنه های مختلف اینترنتی را برقرار می کنند (RU ، .TV ، MIL ، .EDU ، .ORG ، .COM . و غیره ) سرورهای IDaaS می باشند .
 DNS ، هویت یک دامنه (که مجموعه ای از آدرس ها به آن تخصیص داده شده است) را به یک مالک پیوند می زند . 
اگر هویت ، شماره ی IP معینی باشد ، خصوصیات دیگر ، متادیتای آن است . 
می توان بی شمار سرویس در ابر را به عنوان IDaaS طبقه بندی کرد . 
هر چند کارشناسان حوزهی IDaas ، آن را محدود به سرویس هایی می کنند که بر اساس قواعد معماری سرویس گرا به عنوان مولفه عمل می نمایند. 
در تعریفی محدودتر ، IDaaS ، سرویس های نرم افزاری جدیدتر را در بر می گیرد ، سرویس هایی که با هم همکاری می کنند و به گفتار دیگر مبتنی بر استاندارد می باشند . 
هنگامی که درباره ی IDaas ، در مباحث روز و نوین بحثی صورت می گیرد ، غالبا این تعریف دوم مورد توجه است . 
رایانش ابری را در سیستم های شبکه قابل دسترس می سازد . 
بدون سیستم تدارک دیدن ، یک رایانش ابری بسیار ناکارآمد و به صورت بالقوه غیر قابل اعتماد می شود .

تعریف توافق به عنوان سرویس (CaaS)

رایانش ابری ماهیتا طوری تعبیه شده که در قلمروهای مختلفی گستره می افکند . 
به عبارت دیگر این امکان وجود دارد که قوانین کشوری که تقاضا از آنجا نشأت می گیرد ، با قوانین کشوری که تقاضا در آن پردازش می شود و این دو با محلی که سرویس در آن فراهم می شود ، به کلی متفاوت باشند .
توافق مسئله ی پیچیده ای است و کارشناسی قابل توجهی در این مبحث باید صورت بگیرد . 
در حالی که توافق به عنوان سرویس(SaaS)  هنوز کامل نشده ، چند نمونه از این نوع سرویس به عنوان محصول کلی در معماری رایانش ابری وجود دارد . 
شخص یا گروه ثالث قابل اعتماد می تواند نقش CaaS را ایفا کند . 
برای اینکه بتوان به CaaS اعتماد کرد ، لازم است در یک لایه ی مستقل در معماری SOA جای گیرد . 
از جمله وظایف CaaS عبارتنداز : مدیریت روابط ابر ، لحاظ کردن سیاست ها و پردازه های امنیتی ، کنترل حرم نظارتی و اطلاعاتی ، اطلاع از موقعیت جغرافیایی ، پاسخ گویی سریع ، آرشیو گیری از رویدادها ، قابلیت جست و جو و پرس و جو در سیستم و ارائه ی تمامی سطوح توافق منظم . 
موارد کاربرد CaaS طولانی است اما CaaS این پتانسیل را دارد تا یک سرویس افزوده شده ی عالی باشد . 
به منظور پیاده سازی CaaS ، برخی از شرکت ها مشغول سازماندهی ابرهای عمودی هستند ، ابرهایی که در بازاریابی عمودی مشخص می شوند . 
نمونه های ابرهای عمودی که قابلیت های CaaS را نشان می دهد عبارتنداز : 
 برای صنایع پزشکی  (http://www.athenahealth.com/Athenahealth) athenahealth  
bankservبرای حرفه های بانکی (http://www.bankserv.com)
Caas، ClearPoint PCI برای استاندارد امنیت داده ی تراکنش های کالا با خرید کارتی
FedCloudبرای دولت (http://www.fedcloud.com)
 Rackserve PCI ابری توافقی (http://www.rackspace.com) 
برقراری سیستم CaaS درون ابری اختصاصی (جایی که داده تحت کنترل تنها یک نهاد ساخته می شود) بسیار ساده است ، زیرا تراکنش به آسانی  بررسی می شود و به آسانی می توان اطمینان حاصل کرد که داده تحت کنترل امنیتی نهاد است . 
بی تردید بیشتر سیستم های توافقی رایانش ابری با استفاده از ابرهای اختصاصی ساخته شده اند . 
Caas که به درستی پیاده سازی پی بردن به ارزش بالای CaaS کار سختی نیست .
 یک سرویس شده است ، می تواند ریسک توافق سرویس دهی را اندازه گیری کند و دغدغه ی مشتریان را کاهش دهد .
Cans می تواند دریافت ایمیل را طبق استانداردهای مشخص شده محدود کند و پایانی باشد برای کابوس اسپم ها !

منبع: کتاب مرجع کامل رایانش ابری - تالیف: بری ساسینسکی - ترجمه: مهندس نوید فرخی - انتشارات علوم رایانه